Maar weinig mensen weten wat het Grosvenor Gambiet is. De term “Gambiet” stamt van het schaken en betekent zoiets als “beentje lichten”. Je geeft een pion weg die je later met rente hoopt terug te krijgen. Philip Grosvenor heeft het Gambiet in het bridge geïntroduceerd. Het verhaal van Grosvenor is komisch beschreven door Frederick B. Turner in de “Bridge World” van juni 1973. Recent heb ik dit artikel in het Nederlands vertaald. Voor wie het lezen wil: https://kavdw.nl/wp-constant/uploads/2018/05/Het_Grosvenor_Gambiet_V10.pdf .
Het principe van het Grosvenor Gambiet is dat je een slag die je kan nemen niet neemt, of een slag weggeeft die je niet weg had hoeven te geven. De tegenpartij leest de kaarten [verkeerd] en gaat uit van een ander zitsel dan het actuele, waarna je de weggegeven slag weer terug krijgt. De rente is de geschapen verwarring.
Ondanks dat maar weinig mensen het gambiet onder die naam kennen komt het Grosvenor Gambiet op mijn niveau toch veelvuldig voor als je er maar oog voor hebt. Zie spel 20 van onze eerste tafel, waarbij Winny Severien als West 3 
speelt tegen Vashish Sukul (Noord).
Na 
3 voor A en 2 voor H speelde Winnie een kleine naar V die mocht houden (!). Winnie plaatste H nu in Zuid en nam de snit naar Noord die verloor. Nu hebben in deze situatie NZ het altijd verkeerd gedaan zodat vanuit West nauwelijks te zeggen valt wat de juiste speelwijze had moeten wezen. Maar de slag kwam terug, dus goed gedaan Vashish!
In spel 23 speelde ik als Noord 2
tegen Arianne van Eck (West) en Jaap Roos (Oost).
Na de uitkomst van B voor het A, voor de H en getroefd, voor het Aas en A speelde Arianne 
6 (!) na die via de V en H voor het Aas was. Na getroefd en een hoge voor de H maakte Arianne het plaatje compleet door 2 (!!) na te spelen.
Ik had het lef niet om hem naar 9 te laten lopen. Goed gedaan Arianne!
Toch is het altijd uitkijken geblazen met zo’n gambiet en vooral tegen wie je het speelt. In de laatste ronde speelden we als NZ 4 tegen te spelen door Jan Peter Leentfaar op de Oostplaats.
Het was de laatste tafel en gedurende de avond had ik Winny al het een en ander verteld over het Grosvenor Gambiet. Winny kwam uit met 7 , in de dummy werd een kleintje gelegd en ik zag dat ik een Gambiet had, dat ik na ampele overweging toch niet durfde uit te voeren (eerst 10) omdat de leider gemakkelijk een 6-kaart kon hebben. Toen partner later toch een doubleton gehad bleek te hebben sprak ik mijn spijt hierover uit tegen Winny. Dat was niet besteed aan Jan Peter. “Kees, wat zeur je nou, als je eerst 10 speelt valt je H later toch gewoon onder het Aas?”.