Aan Arjan Lubach,

Wat U zei in uw uitzending van 14 februari over digibeten in de politiek trof mij zeer. De controlerende taak van de kamer schiet ruimschoots tekort daar waar het IT-projecten betreft. De kamer kan, als het om IT gaat, nooit de vinger op de wonde leggen waar het fout is gegaan in het IT-traject, of het nu een coronawebsite van de GGD is, of een wijzigingspakket voor de belastingen, of de [niet]bemoeienis met bitcoin.
Vooral dat laatste item zou veel hoger op de agenda van de overheid moeten staan. Als kwantumcomputers hun intrede gaan doen [de verwachting is toch dat zulks tussen nu en een jaar of 10 het geval zal zijn], dan is onze huidige wijze van geldzaken doen van de ene op de andere dag onmogelijk. Ons huidige geldverkeer steunt op encryptie, encryptie steunt op grote priemgetallen, en die zijn met kwantumcomputers snel gevonden. Het maakt hierbij niet uit of het maar 1 computer die dat kan als die computer in Noord Korea staat. Het geldverkeer in de hele wereld is acuut onveilig geworden. Blockchain technologie is een antwoord op deze internet beveiligingsvraagstukken.
Om een vergelijking met onze dijken te maken: stel dat we weten dat de opwarming van de aarde veel sneller gaat dan verwacht. Onze reactie daarop is dat we dan het ophogen van onze dijken maar uitstellen “want het gebeurt binnen onze verkiezingstermijn toch nog niet”. Hm, slechte vergelijking. Veel Kamerleden denken toch op deze manier met dit probleem om te kunnen gaan.

Gebrek aan inhoudelijke kennis geldt niet alleen voor IT-vraagstukken. Het geldt ook voor veel simpeler zaken als een goede beheersing van de Nederlandse taal [je moet precies verwoorden wat je bedoelt en goed kunnen interpreteren wat je hoort/ziet, anders denk je ten onrechte elkaar te ‘begrijpen’], wiskunde[het kunnen doorgronden van statistiekcijfers en daar waar nodig de juiste vragen kunnen stellen als iemand met een ‘bewijs’-grafiek komt aandragen], ethiek [als je niet begrijpt wanneer je als politicus een dubbele pet draagt, ben je sowieso als politicus geen knip voor de neus waard. Een prangend gebrek aan [zelf]kennis gaat helaas niet zelden gepaard met een serieus potje eigenbelang. Het belang van hoor en wederhoor zodat er geen kans is op trial by facebook, zoals het Amerikaanse QAnon]. Veel politici zitten op een portefeuille waar ze inhoudelijk te weinig van weten. Politici denken veelal in termen van risicobeheersing, niet in termen van goede beleidsbeslissingen nemen, Rutte voorop. Het is pappen en nathouden voor de dames en heren politici. Dat terwijl er serieuze veranderingen op ons afkomen. In willekeurige volgorde zijn dit er een paar:

1) Blockchaintechnologie invoeren om het privacy probleem van burgers op te lossen, en als dat niet kan terug naar brief en post of minimaal de voorzieningen daarvoor in stand houden.
2) Inspelen op de directe verwachte gevolgen van klimaatverandering. Dit houdt niet alleen verhogen van de dijken in, maar bijv. ook alvast inspelen op tropische ziekten e.d.
3) Misinformatie door sociale media tegengaan. Een beweging als QAnon is ook in Nederland mogelijk. Je moet niet wachten tot het er is, maar ik hoor maar bar weinig over preventiemaatregelen, die toch vooral van het onderwijs en de journalistiek zouden moeten komen.
4) Iedereen doet als het coronaprobleem is opgelost als iedereen is ingeënt. Dat is niet zo, het zal een permanent probleem blijken te zijn, enerzijds omdat het virus voortdurend muteert, anderzijds omdat de wereldwijde verspreiding zeer samenhangt met onze wijze van leven [vliegtuigen, openbaar vervoer, massaevenementen] zodat nieuwe, andere virussen de kop op zullen steken als corona onder de knie is. Maak er maar een ministerie voor, i.p.v. de Jonge wekelijks zijn lacherige mooi-weerpersconferentie te laten houden. Het is niet alleen belachelijk dat een dergelijke nitwit aan het hoofd staat van een mislukt vaccininkoopbeleid, maar de overheid moet actief onderzoek doen naar mutaties en vaccins, i.p.v. dat bij de farmaceutische industrie te leggen. Die hebben teveel eigenbelang. Voorbeeld: Er zijn veel aanwijzingen dat vitamine D de ernst van een corona infectie remt; maar daar verdienen ze niet aan. Nu is vitamine D geen echte oplossing, maar grootschalig onderzoek ernaar zullen ze niet doen, want dat levert geen pecunia op, dus de mate van effect is daarmee ook onbepaald.
5) Uitputting van de beschikbare ressources. Dit vergeten probleem van de club van Rome staat nog steeds – maar de chinezen zijn het niet vergeten – ze koloniseren Afrika.
6) Corruptie op de wijze waarop het kindertoeslag heeft kunnen ontstaan is inmiddels inherent aan ons bestel. Bij gebrek aan een beter woord noem ik het corruptie, omdat alle ambtenaren en politici [m.u.v. Omtzigt en Leyten] niet naar het grote geheel keken, maar alleen hun eigen straatje schoonhielden. Dit is een wijdverbreid probleem. Dezelfde problemen kom je tegen in de bijstand, voedselkwaliteitscontrole, douane, milieucontrole enz. enz. Weet je hoeveel ambtenaren er bezig zijn met lozingen op zee? Weet je hoeveel ambtenaren er feitelijk bezig zijn met de kwaliteit van ons voedsel? Alles is uitbesteed! Zo kan iedereen zijn eigen straatje schoon houden. Als er wat gebeurt kan iedereen naar het systeem wijzen, zonder zelf verantwoordelijk te zijn. Systeemcorruptie noem ik het maar.

De wijze waarop het huidig democratische bestel is ingericht trekt egocentrische nitwits als de Jonge aan die hun gebrek aan kennis kunnen verbloemen door zich te verbergen achter systeemcorruptie.
De wijze waarop het huidig democratische bestel is ingericht is ongeschikt geworden om onbekende, min of meer acute, langjarige problemen succesvol te lijf te gaan.
Omdat de ontsnapte TBS-er de voorpagina wel haalt en het belang van de blockchaintechnologie voor de het toekomstig betalingsverkeer niet, spelen de gewone media ook niet verantwoord in op de wijze waarop het huidig democratische bestel is ingericht. De goegemeente wordt niet goed voorgelicht over serieuze, op-dit-moment-nog-net-niet-actuele problemen. Bijgevolg kiezen ze er ook niet de “juiste” beleidsmakers bij.

We willen geregeerd worden door mensen die inhoudelijk echt verstand hebben van de zaken waar ze beslissingen over nemen. De manier waarop het bestel is ingericht zorgt ervoor dat domeinkennis over het portefeuilleonderwerp hooguit aan het einde van hun verkiezingstermijn in voldoende mate aanwezig is [als het tenminste niet een eenmansfractie betreft, of een lui kamerlid]. En in elk geval zouden IT, correct Nederlands, statistiek en ethiek geen onderwerpen moeten zijn waar een volksvertegenwoordiger tijdens zijn termijn tijd aan kwijt zou moeten raken. Daarom pleit ik voor een scherpe toets op deze onderwerpen voor allen die zich voor passief kiesrecht beschikbaar stellen.

Met vriendelijke groet,
Kees van der Weijden.